صلح (قرآن)از عناوین و موضوعات مطرح شده در آیات قرآن، «صلح» است. ۱ - معنی صلحصلح، از بين بردن نفرت بين مردم؛ تراضى بين متنازعين؛ [۲]
لغت‌نامه، ج ۹، ص ۱۳۲۴۸، «صلح».
(معادل فارسى آن آشتى است) آشتى يعنى ترك جنگ، رنجشى را فراموش كردن، سازش مقابل جنگ. [۳]
لغت‌نامه، ج ۱، ص ۱۰۴، «آشتى».
مقصود از صلح در اين عنوان، قرار داد ترك مخاصمه و دست برداشتن از جنگ با توافق طرفين است. [۴]
صلح از دیدگاه فقهی در مقاله صلح (فقهی) (قرآن) آورده شده است.
در اين عنوان آیاتی معرفی می‌شوند که در آنها از واژه‌هاى «صلح»، «سلم»، «عهد» و مشتقّات آنها استفاده شده است. ۲ - عناوین مرتبطاحکام صلح (قرآن)، ادعای صلح (قرآن)، اهمیت صلح (قرآن)، پیمان صلح (قرآن)، تقوا در صلح (قرآن)، توکل در صلح (قرآن)، شرایط صلح (قرآن)، صلح اوس و خزرج (قرآن)، صلح با کافران (قرآن)، صلح با مشرکان (قرآن)، صلح با منافقان (قرآن)، صلح‌طلبی منافقان (قرآن)، صلح عادلانه (قرآن)، صلح مسلمانان (قرآن)، صلح ناعادلانه (قرآن)، عوامل صلح (قرآن)، معاهده صلح (قرآن)، مکر در صلح (قرآن)، موانع صلح (قرآن). ۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۸، ص۴۲۲، برگرفته از مقاله «صلح». رده‌های این صفحه : صلح | موضوعات قرآنی
|